«Rompiquaiéun ma chéi? e e’ reid, st’ pataca,
e’ sbaia e e’ réid», «L’è un zugh», «L’è un zugh che lòu
i à zà fat e’ setbèl e la primire,
tra un pó i réid lòu, che t si una s-cèmpa, zuga
e sta zétt», «E s’a stéssvi zétt tutt déu?
a n zughémm mégga a bréscla», «Mo cm’a fazi
a stè zétt, ch’u n dà invéll, ta n vàid? dài, zuga,
a déggh sa tè, una chèrta,
e nu pénsi, ch’ l’è pézz», «Csa t’incapèlti?
l’è sno un scupòun, a s zughémm e’ cafè»,
«Mo che zcòurs èll? csa vól déi sn uno scupòun?
zughé, bsògna incaplès, ad tótt i zugh,
èl dóbbi ch’ ta n capéssa?
se no u n gn’è nisún séugh, e’ zugh l’è zugh,
se ta n’e’ ciap se séri che zugh èll?»
[Raffaello Baldini, Scupòun, da Intercity
Giulio Einaudi editore 2003, p. 23]